Şüphe yok ki birçoğumuz her sabah erken saatte kalkyor ve yollara düşüyoruz. Düşündüğümde gayet zor ve anlamsızca gelen bu eylemi hergün aksatmadan yapan bizler başımızın göğe ereceği günlerin hayalini kurmakta iken günler, aylar, yıllar öyle akıp gitmekte. Eskiden insanlar emekli olmayı bekleyerek "ya sabır" diyerek çalışır ve bir müddet sonra da emekli olarak "Allah inandırsın uyku tutmadı 6 da kalktım" cümlelerini kurmaya başlarlardı. Ama eskiden di, çok eskiden...
Şimdi insanlar emekli olduğunda bile; ya geçinememe korkusu, ya da çocuklarını biraz daha iyi yaşatma ideali ile çalışma yaşamlarına isteksizce devam etmekteler.
Bense bazen; okuldan çıkıp avrupa yakasına geçerken, vapurda gözlerimi kapatıyor ve martı çığlıkları, deniz dalgaları ve güneş sıcaklığını hayalime katarak yazlık ve telaşenin olmadığı bir memlekette mandalina bahçelerinin birinde bir hamakta sallandığımı hayal ediyorum.
Belki garip, belki delice ama yapıyorum.
kimseciklere çaktırmadan hayal kuruyorum.
Allahtan hayat, bunu çok görmüyor.
No comments:
Post a Comment