15.9.07


İçimden geçen, Şehnaz'ıma söylemek istediğim milyonlarca güzel cümleyi, Edip baba bir kıtaya sığdırmış. Şair olmak böyle bir şey işte.
Ben'de bu güzel şiiri hislerime tercüman olması niyetiyle Sevdiğim'e gonderiyorum.

SENİ SEVİYORUM KUSBÖREGİM !

İçinden dogru sevdim seni.
Bakışlarindan dogru sevdim de
Agzindaki islakligin bugusundan,
Sesini yapan sozcuklerinden sevdim,
bir de;
Beni sevdigin gibi sevdim seni,
Kâr birakilmis karanligindan.

edip cansever

4 comments:

bloghane said...

süper ötesi...tebrikler

Unknown said...

Seni Seviyorum Kusboregim!

Bana soyleyecek soz birakmamissin Kadir'im. Ancak ben de sana

Sev Beni
Sar Beni
Bir Tek Kötü Sözün Sarsar Beni
Bilinmez Denizlerin Kuytu Koylarýnda
Bul Beni
Bil Beni
Al Beni
Bu Saçmasapanlýktan Kurtar Beni
Uykusuz Gecelerin Gizli Örtüsünden
Çýkar Beni
Ben Bunlarý Kimseye Anlatmadým
Kendimle Bile Konuþmadým
Ben Bunlarý Kimseye Anlatmadým
Bir Tek Sen Duy Diye, Sen Bil Diye, Sen Anla Diye

Sor Beni
Bul Beni
Sessiz Þarkýlarda Çal Beni
Bulutlar Ülkesinden Kuru Topraklara
Ýndir Beni
Sez Beni
Yaz Beni
Karmakarýþýklýðýmdan Çöz Beni
Birikmiþ Tortularýn KirliSularýndan
Süz Beni
Ben Bunlarý Kimseye Anlatmadým
Kendimle Bile Konuþmadým
Ben Bunlarý Kimseye Anlatmadým
Bir Tek Sen Duy Diye
Sen Bil Diye
Sen Anla Diye

diyorum.Canimsin

ah benim yarim, aklım said...

seni seviyorum kusboregim!

Unknown said...

sanirim yazmak istediklerimi en iyi bu anlatiyor,bulunca eklemk istedim:

Sevgili, bir soru

yikmistir seni.


geri geldim sana

dikenli kuskudan.


Ama sen

saklamakta israrlisin

sevmedigim gölgenin kuytu bir kösesini.


Sevgilim,

anla beni

seviyorum seni her seyinle,

gözlerden ayaklara tirnaklara dek,

içinde

korudugun tüm aydinliginla.


Benim, o, sevgilim,

kapini çalan.

Hayalet degil, o biri degil

ki bir kez durmustu

pencerende.

Deviririm kapiyi:

Girerim tüm yasamina:

Gelirim yasamaya senin ruhunda:

basa çikamazsin benimle.


Açmalisin kapiyi kapiya,

uymalisin bana,

açmalisin gözlerini

ki arastirabileyim içlerini,

görmelisin nasil yürüdügümü

agir adimlarla

beni kör gözlerle bekleyen

bastanbasa bütün yollarda.


Korkma,

seninim ben,

ama ne yolcuyum ne dilenci

senin efendinim ben,

o beklediginim,

ve simdi giriyorum

yasamina,

bir daha ayrilmamak

ve kalmak üzere,

sevgili, sevgili, sevgili.


Pablo Neruda