Pazar günü'nü, tüm gün şehnaz'la birlikte olmanın verdiği mutluluk ile geçirdim,

Saat 11:45 gibi beşiktaş'da buluşup, Emirgan'da kahvaltı yapmak üzere yola koyulduk.
Sahil yolu olması nedeniyle biraz rötarlı'da olsa saat 12:30 gibi kahvaltı masamıza oturmuş vaziyetteydik.
Bol muhabbetli, kahkahalı ve sevdiceğinin yanında olmanın verdiği mutluluk ile uzun uzadıya yapılan güzel bir kahvaltının ardından, Kısa bir sahil yürüyüşü ve Emirgan Korusu.
Koru'da; manzarası kah ağaç dalları ile, kah yalı çatıları ile perdelenmiş olsa'da, deniz kokusunun vucuda hemencecik nüksedebileceği bir bankta elleri ellerimde göz-göze geçirilen bir kaç muhteşem saat.
Şehnaz; zamanı durdururmusun aşkım?
kadir ; hımmmm, du bi kasıyim olcak mı!

Saat 19 gibi binilen taksim otobüsü, köprünün altından geçerken tuttuğumuz ortak dileğimiz ;) istiklal'de dudaklarımız ayçöreği şeklini almış halde yürüyüşümüz, hayatımın ilk kokoreç'ini hayatımın kadını ile tatmam, mandabatmaz'da içilen orta şekerli kahveler, birbirimizin falı'na bakıp "başında kısmet var güzelim" demeler...

herşey o kadar güzel ki, zaman dursun istiyor insan.

ps: evet, tam'da anladığınız gibi.
ben sırılsıklam aşığım.