her daim sevdiğinin yanında olamamak ne kötü be blog,
onun şuan ne yaptığından habersiz olman, senin şuan ne yaptığından habersiz olması.
Her akşam ayrı evlerin kapısını çalıyor olmak, ayrı masalarda ayrı tabaklardan bir şeyler yemeye çalışmak...
oysa beraber olmak değilmidir seven için mutluluğun tanımı?
sanırım delirdim.

not: resimdeki çocuk benim.