Albeni için bi bahane lazım şimdi bana,
Gecenin bi körü vega dinlemek kadar iyi gelen bişey varmı şu dünyada?
Yarın yedide kalkılıp işe gidilecekmiş, gözlerimin önüne çocukluğum geldi bak şimdi. Milliyet çocuk dergilerini biriktirirdim ben o zamanlar, sonraları öğrendim yaşadığım topraklarda "ersin karabulut" gibi bi insan yaşamaktaymış. Hatta aynı dönemde çocukmuşuz ikimizde...
Sonrasında terfi etmişiz kazık kadar herifler olmaya, bak bu laf iğrendiriyo beni kendimden. "kazık kadar herifler" halbuki hiç büyümek istermiydik çocukken? -evet tabiki isterdik- çünkü yalnız koca-koca abiler bakabilirdi çıplak kadın resimlerine, bize ise ayıptı,günahtı,küçüksün sen dahaydı.
Yarın rock'n coke'a gideceklere bi sözüm var; "evinizdeki rahatlık batıyormu arkadaşım"
Bide çok güzel şeyler oluyor bu günlerde, ben bu ülkeyi çok seviyorum bak.
Bide her sabah emirganda oltasıyla balık tutmaya çalışan kızı imrenerek izliyorum geçerken yanından.
Hani kar yağınca bembeyaz olurya ortaköy parkının çimenleri, gümüşşuyu asker hastanesi nöbet kulubesinde ellerini ısıtmaya çalışan bi asker olur hep, bir dal sigara yakarsın ve dumanını eldivenine üfleyip ısındım sanırsın.
Seviyorum lan hepinizi diye bağırasım var bak, ama içinizden biri heyecandan uçuracak kalbimi.
Şimdi Albeni için bi bahane lazım bana...