El kızı tuz dedi mi, yüreğin cız eder...
Onur Caymaz, yüreğinde hüzünlü ama hep umutlu hikayeler taşıyan adam. Yukarıda okuduğunuz söz Onur'un "Ezilmiş leylaklar kitabın'dan bir alıntı, bir perşembe gecesi tekrar-tekrar okuduğum öyküsünün üzerine iliştirdiği bir not, yüreğimin derinliklerinde bir cızırtı, yaşaran bir çift göz.
İkinci kez blogumda onurun ismini görüyorsunuz. Belkide onu; iki-üç hikayesi olan hayalperest bir yazar olarak tanımlıyorsunuz... "haksızlık etmeyin efendim, bu güzel öykülerden nasibimizi almazsak eğer,
ne umut kalır içerimizde
ne de hüzün.
ve unutmayalım ki "yalnız hüznü vardır kalbi olanın"
* * *

Azıcık soğusun havalar, kış hafif yüzünü göstermeye başlasın. Gündelik girip bir merhaba dediğim, yorum yazıp-yorumlar aldığım, sevdiğim, sevildiğim blogger arkadaşları bir araya toparlayıp bir "fasıl-ı muhabbet" çay günü organize etmeyi filan düşünüyorum.
Olurmu ki acaba?